آئین مستان

همه از قدیما گفتن عاشقی کار دله
حرمت همسایه ی دیوار به دیوار دله
یه عهدی با امام رضا داره دل من شب ولادتت
به نیت زیارت حضرت زهرا بره زیارتت
دختر قرآن یا حضرت معصومه
خواهر سلطان یا حضرت معصومه
بانوی ایران یا حضرت معصومه
شبا آسمون قم غرق ستاره هات می شه
خورشید از راه که میاد تاج مناره هات می شه
تو این حرم یه لحظه هم نفس زدن خیلی مقدسه
عالم گدات به گرد پات وقت کرامت کسی نمی رسه
سوره ی رحمت یا حضرت معصومه
آیه ی عصمت یا حضرت معصومه
شفیع جنت یا حضرت معصومه
یه امام رضایی تو دنیا باشه اونم تویی
حَرمت خونه ی قلب منه صاحب خونه ام تویی
ایشا ا... با حسینیا با یه دعای تو و امام رضا
یه کاروان بپا کنیم تا بریم امسال عرفه کربلا
تا که باهاتم یا حضرت معصومه
بعد حیاتم یا حضرت معصومه
اهل نجاتم یا حضرت معصومه

شب سراسیمه گذشت
روز این بار نمایان تر شد
پیش از وقت طلوع
آسمان غرقه در تابش خورشید شد و خوش رخشید
گرم خورشید مدینه
و زمین بود و جهانی گردش
پیش آن جلوه نور شرم می کرد زمین
شرم می کرد که خورشید زمین از افق بار دگر سر بکشد
باز هم چشم فلک خیره بر قلب زمین
سمت کاشانه ای از جنس بهار
خانه ای کاه گلی کاهش از بال ملک
گلش از دلهایی که همه آمده اند
که بگیرند پر دامانی
تا ببوسند غبار راهی
انبیاء پشت به پشت موسی
به در خانه موسی ابن علی
هاجر و آسیه و مریم ها
همه مبهوت ظهوری دیگر
همه مشتاق جلوس زهرا
بیشتر از همگان چقدر قلب رضا بی تاب است
یک برادر بی صبر
چشم هایش از شوق پلک بر هم نزده
یک برادر بی تاب
چشم دارد که بیاید خواهر
مثل آن روز که در خانه وحی
کودکی می چرخید تا در آغوش برادر خوابید
باز هم خواهری آمد
که عفاف از کنیز کویش
کرم از حلقه به گوشان در خانه او
جود می بارد از آینه الطاف خدادای او
نور می جوشد از امواج قنوت سحرش
باز هم خواهری آمد
که نگاهش مریم قدمش بر عالم
و شکوهش تنهاست
نسبش تا زهراست
نفسش جاری اعجاز مسیحایی او
باز هم خواهری آمد
که پر دامانش گره ها باز کند
آبشاریست که دریا به قدم می ریزد
دستگیریست که آبادی دلها با اوست
سایه ساریست که آرامش طوفان ها اوست
آیینه کاری ایوان بلندش خورشید
پولک نقره نشانش ناهید
سبزی باغچه ها، لطف نسیم نامش حضرت معصومه
باز هم خواهری آمد که نگو
عشق میراث قدیمی حرم خانه اوست
سرنوشتش این است
که به دنبال برادر باشد
شهر در شهر قدم پشت قدم
محمل لیلاییش می رود دشت به دشت
هر کجا می آید آهوان مجنونش
می برد همراهش دل آهو ها را
کوه تا کوه بیابان به بیابان هر سو
که نسیمی ز قدمهای رضا می آید
ولی افسوس دلش را غم هجران خون کرد
غربتش افزون کرد

دست تقدیر کمانش کرده
رمق از جانش رفت
آه ای بی بی جان
غم موروثیتان گرچه تو را پیر نمود
باز هم شکر ندیدی چه سرش آوردند
باز هم شکر ندیدی که حرم می سوزد
از لبانش نشنیدی جگرم می سوزد
باز هم شکر کسی بود رکابت گیرد
محملت ناقه عریان شده نیست
دست در حلقه زنجیر نرفتی بانو
پیش چشم تو یتیمی به شبی گم نشده
دامنت شعله ندید معجرت خاکی نیست
درد و دلهای غریبانه شنیدن دارد
به سر خاک برادر به زمین خورد و
چنین گفت حسین
این تو و قافله ات این امانت هایت
نوزده طفل از این جمع ولی کم شده است
یا میان صحرا زیر یک بوته خاک
دست در گردن هم جان دادند
یا زمان غارت از نفس افتادند
یا میان شعله سوختند و ماندند
یا که از دیدن راس عباس
سر نی تب کردند
نوزده طفل از این جمع ببین کم شده است
آینه هایش همه الماسی است
رنگ و لعاب حرم عباسی است
صحن و سرایش حرم مرتضی است
مسجد بالای سرش کربلاست
دل بر و دلدار دل بی دلان
جان جهان عمه صاحب زمان
نور فشان شب بی جور تو
نور تویی شور تویی تور تو
مکه تو زمزم تو صفا و مروه تو
مثنوی دل غزل و شروه تو
کوثر و یاسین تو اعراف تو
عین تویی شین تویی و قاف تو
ای که صلا تی و صیام علیک
حضرت معصومه سلام علیک

تا ابد باغچه ی عطر بهار است اینجا
دست گلهاست که بر دامن یار است اینجا

هر طرف رایحه باغ تجلی دارد
به گمانم سحر آینه زار است اینجا

بالهایی که ملائک به طواف آوردند
وقف برداشتن گرد و غبار است اینجا

هر طرف آهوی دلهاست به دام افتاده
نکند منطقه ی باز شکار است اینجا

بس که روشن شده از گنبد تو صبح حرم
نور خورشید کم از شمع مزار است اینجا

تحفه هایی که زمینی است کجا لایق اوست
صلوات است که شایان نثار است اینجا

این سخن بر غزل پیش ضمیمه بادا
هرچه داریم نثار تو کریمه بادا

ریزه خواری در خونه ات برا من یه افتخاره

تا نگات به من می اُفته دل پاییزیم بهاره

تا دلم بی بی می گیره زود میام تو حرم تو

می شینم یه گوشه آروم تا ببینم کرم تو

دو رکعت نماز عشقُ پایین ضریح می خونم

تا زمانی که بذاری بی بی پیش تو می مونم

یا فاطمه یا فاطمه

منم اون کفتر چاهی که دارم به خونه ات عادت

با تموم بسته بالیم تو حرم میام زیارت

تو برام امام رضایی، هم نجف هم کربلایی

 تو برام امام رضایی، هم نجف هم کربلایی

یا فاطمه یا فاطمه

با تو همسایه شدم من، دیگه هیچی غم ندارم

تا تو صاحب من هستی به خدا که کم ندارم

قربون صحن عتیقت، صاحب اختیار مایی

ایون آینه ات و عشق یا اون گنبد طلایی

حرمت برام بهشته، آسمون لبریز نورِ

شب میلاد گل یاس شب عشق بازی هورِ

اسم تو حضرت داور روی قلب من نوشته

زائر فاطمه بودن این کمال سر نوشته

می خورم قسم به جونم به رضای مهربونم

اگه قابلم بدونی بی بی نوکرت می مونم

دلایی که بی قراره، به شوق ستاره داره

دوباره شبِ طلوعه ، سحر در دامن یاره

اومد عزیز دل موسی، به روی لب دم مسیحا

امام رضا که بی قراره، میگه اومد دوباره زهرا

منم که امشب، خرابمو مست از این خمم

کاسه به دست کوچه و پس کوچه ی قمم

ای سحر امام رضا، بال و پر امام رضا

دست منو پرِ چادر تو، ای خواهر امام رضا

دلایی که بی قراره، به شوق ستاره داره

دوباره شبِ طلوعه ، سحر در دامن یاره

ای سحر امام رضا، بال و پر امام  رضا

دست منو پرِ چادر تو، ای خواهر امام  رضا

گُلی تو آغوش مادر، میلرزه دل برادر

صدای بال ملائک، طنین سوره ی کوثر

فرشته میکنه سلامش، بهشتو میزنه به نامش

شبیه زینبه برایِ، دل برادر و امامش

منم که زیر سایه خورشید هشتمم

کاسه به دست کوچه و پس کوچه های قمم

با سفر امام رضا، پشت سر امام رضا

اومدی توی قلب همه، ای خواهر امام رضا

ای سحر امام رضا، بال و پر امام رضا

دست منو پرِ چادر تو، ای خواهر امام رضا

یه عمری روزیتو خوردم، دلم رو برا تو بردم

اگر که تو رو نداشتم، دلم رو کجا میبردم

همیشه دردامو میارم، سر رو ضریح تو میذارم

از بچگیم تا همین الان، تو این حرم خاطره دارم

دوباره امشب تو حرم عاشقی گمم

کاسه به دست کوچه و پس کوچه ی قمم

دل می بره امام رضا، جلوه گر امام رضا

وقتی حرم تو می بینم، ای خواهر امام رضا

یا معصومه ملیكه ی ارض و سمائی / یا معصومه، شفیعه ی روز جزائی

یا معصومه، تو زینب امام رضایی

تو كیستی سلاله ی كوثری / فاطمه ای فاطمه ی اطهری

تو كیستی حضرت معصومه ای / تو كیستی شفیعه ی محشری

تو خواهر امام هشتم رضا / تو دختر موسی بن جعفری

تو عمه ی چهار ولی خدا / تو هفت بحر نور را گوهری

چهارده حجت معبود را  / عمه ای و دختری و خواهری

یا معصومه ملیكه ی ارض و سمائی / یا معصومه، شفیعه ی روز جزائی

یا معصومه، تو زینب امام رضایی

تو عالم خلقت را بانوئی / تو آدم و حوا را مادری

تو حوری، حوراء الانسیه / انسیه الحوارای دیگری

تو ساره یا خدیجه یا فاطمه / تو مریم عذراء یا هاجری

تو یك حدیقه ی گل احمدی / تو در سماوات عفاف اختری

تو در كنار عمه و مادرت / از همه سادات جنان برتری

یا معصومه ملیكه ی ارض و سمائی / یا معصومه، شفیعه ی روز جزائی

یا معصومه، تو زینب امام رضایی